Er is een actieve handel in dossiers van personen met financiële uitdagingen in Nederland.
Bewindvoerders, die hulp zouden moeten bieden, verhandelen dossiers onderling, wat vaak resulteert in aanzienlijke kosten voor hun cliënten, soms tot wel 1000 euro per transactie.
“Mensen die al niets hebben, worden zo een investeringsobject.” Op dit moment staan 266.000 mensen in Nederland onder bewind.
Dit houdt in dat zij vanwege langdurige schulden of bijvoorbeeld mentale aandoeningen zoals dementie, niet zelf hun financiën mogen beheren; bewindvoerders nemen deze verantwoordelijkheid op zich.
Sommige bewindvoerders echter kopen en verkopen dossiers van hun cliënten, wat aanzienlijke financiële gevolgen heeft voor de betrokken personen, zoals blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws.
Bewindvoerders die hun praktijk willen uitbreiden, investeren in dossiers van collega’s die stoppen of met pensioen gaan.
In een rapportage van Sociaal bewindvoerder Nelis van Steenhoven wordt de diversiteit van bedragen in de dossiers aangegeven, variërend van 300 tot 1500 euro. De bewindvoerder uit zijn bezorgdheid als volgt:
Er wordt aangegeven: “Ik ontvang regelmatig verzoeken om extra dossiers aan te schaffen. Personen die reeds weinig hebben, worden zo behandeld als objecten voor investeringen.”
De frequentie waarmee cliënten worden belast wanneer hun dossiers worden doorverkocht is niet transparant. Volgens de Raad voor de rechtspraak worden wekelijks 150 tot 230 dossiers per jaar tussen bewindvoerders uitgewisseld.
De tarieven die gehanteerd worden verschillen per situatie en zijn gebaseerd op evaluaties door kantonrechters.
De aanschaf van een bewindsdossier is gunstig voor bewindvoerders, omdat zij een deel van de initiële kosten direct kunnen verhalen op de nieuwe cliënt.
Volgens André Moerman, sociaal jurist gespecialiseerd in bewindszaken, wordt op een verkeerde manier gebruik gemaakt van aanvangskosten. Hij zegt: “Aanvangskosten zijn bedoeld voor situaties waarin iemand voor het eerst onder bewind komt en er veel werk nodig is om de financiën op orde te brengen.”
Het totaalbedrag kan oplopen tot meer dan 1000 euro, zonder dat cliënten vaak om een nieuwe bewindvoerder hebben gevraagd.
“Maar als een bewindvoerder met pensioen gaat of door de rechter wordt ontslagen, wordt een bestaand dossier overgedragen en heeft de nieuwe bewindvoerder daar meestal veel minder werk aan.”
“Aanvangskosten worden ‘aanvangskosten’ genoemd, ter hoogte van 751 euro, terwijl de vertrekkende bewindvoerder ook nog eens 281 euro mag vragen voor een ‘eindafrekening’.”
Ook in situaties waarbij rechtbanken bewindvoerders wegens wanbeleid laten gaan, wordt onthuld dat hun klanten “instapkosten” moeten afrekenen bij de opvolgende bewindvoerder.
Een recent voorbeeld van deze kwestie trad op toen de kantonrechter in Almelo Stichting Zonder Zorgen ontsloeg wegens ernstig bewindvoeringsfalen.
De 34 betrokkenen kregen een nieuwe bewindvoerder toegewezen en dienen volgens het vonnis de instapkosten van 751 euro persoonlijk te voldoen.
Ongelooflijk! Een bloeiende handel in dossiers van personen met financiële moeilijkheden heeft plaatsgevonden!
