Op de leeftijd van 34 jaar behoort Tom tot de groep gelukkigen wiens ouders nog in leven zijn en genieten van hun pensioen.
Zijn ouders zijn gezond en brengen hun tijd door met reizen en het uitgeven van hun spaargeld aan luxe vakanties en artikelen.
De uitgaven van zijn ouders veroorzaken diepe droefheid bij Tom, waarbij hij hun vreugde ziet vervagen.
Hij interpreteert elke euro die zij besteden als een aantasting van zijn toekomstige erfenis. Zelfs kleine bedragen, zoals dat colaatje van 3 euro op het strand, voelen voor hem als een tegenvaller.
Ondanks het besef dat zijn gevoelens jegens zijn ouders niet rechtvaardig zijn, verlangt Tom naar meer dan wat hij momenteel heeft.
Hij beschouwt het als egoïstisch dat zijn ouders hun geld besteden aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom vreest dat zijn ware gevoelens ontdekt zullen worden door zijn ouders en hij overweegt dat zij hem als erfgenaam kunnen schrappen uit angst.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen moet leven met zijn bestaande financiële beperkingen, maar ook zonder enige vorm van toekomstige steun van zijn ouders.
1. Een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag…
2. Hij vindt het egoistisch dat zijn ouders niet aan zijn financiële toekomst denken…
3. Hij is dan ook niet blij dat ze onlangs een nieuwe auto hebben aangeschaft..
4. Doordat zijn ouders genieten van het leven wordt zijn erfenis minder…
5. Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis.
