De man in kwestie, Mark Bryan, is een robotica-ingenieur die al 11 jaar getrouwd is en een dochter heeft. Hij heeft een unieke kijk op mode.
Ondanks zijn heteroseksuele geaardheid kiest Bryan ervoor om elke dag rokken en hoge hakken te dragen, zowel op zijn werk als in zijn vrije tijd.
Terwijl hij in Duitsland woont, gelooft Bryan dat mode niet afhankelijk moet zijn van geslacht. Hij bekritiseert de beperkte opties voor mannen wat betreft kleding, vooral in formele settingen waar keuzes vaak beperkt zijn tot neutrale kleuren.
Volgens hem biedt vrouwenkleding veel meer variatie en kleur. Hij pleit ervoor dat mannen ook de vrijheid zouden moeten hebben om rokken en jurken te dragen, net zoals vrouwen.
Waardering is er voor diverse stijlen en patronen van rokken, vooral de kleurrijke kant van vrouwenkleding.
Voorkeur gaat uit naar een mix van traditionele mannenkleding boven, zoals blazers en stropdassen, met traditionele vrouwenkleding onder, zoals kokerrokken en hakken van ongeveer 10 centimeter.
Bryan heeft tijdens danssessies met zijn universiteitsvriendin geleerd om comfortabel op hoge hakken te lopen. Hij droeg een jaar lang hakken om even lang te zijn als zij, wat hem bedreven maakte in het dragen van hakken.
Hij trekt zich niets aan van stereotypen en kiest zijn kleding naar eigen wens, gelovend in het idee dat kleding genderloos is. Een mannelijke uitstraling boven en een genderneutrale look onderaan zijn zijn keuzes.
Bryan vraagt zich af waarom rokken en hakken niet genderneutraal kunnen zijn, aangezien meisjes vroeger geen broeken op school mochten dragen.
Hij legt uit dat mannen historisch gezien eerder hakken droegen dan vrouwen, bijvoorbeeld, de Perzische cavalerie droeg laarzen met hakken om hun voeten in de stijgbeugels te houden.
Alleen rijke mannen konden zich laarzen met hakken veroorloven omdat het hebben van een paard een teken van rijkdom was.
De trend van hakken verspreidde zich langzaam over Europa en werd een modestatement voor edellieden, maar stopte pas in de 18e eeuw toen mannen stopten met het dragen van hoge hakken na de discussie over mannen- en vrouwenkleding.
Een voorbeeld van hoe hoge hakken langzaam weer geaccepteerd worden als schoeisel voor mannen, is Bryan.
Wanneer mensen Bryan zien, begrijpt hij dat ze misschien opkijken. Hij vergelijkt zijn stijlkeuzes met iemand met felgekleurd haar, waarbij je het even opmerkt en het misschien vreemd of interessant vindt, om vervolgens verder te gaan met je dag.
Bryan ondervindt geen moeite met het vinden van passende rokken en hakken, aangezien hij maat 40 voor rokken en maat 41 voor schoenen heeft, waardoor hij voldoende keuze heeft.
Voor mannen die ook hakken en rokken willen dragen, is het advies van Bryan om te beginnen met lagere hakken om zich comfortabeler te voelen.
1. Deze vader kleedt zich in de overtuiging dat kleding geen gender heeft.
2. Deze heteroman vindt dat ook mannen jurken en rokken moeten kunnen dragen.
3. Hij vindt dat mode niet gebonden moet zijn aan gender.
4. Zowel naar zijn werk als daarbuiten draagt hij een rok met hakken.
5. Hij is al 11 jaar gelukkig getrouwd en heeft een dochter!
