Ellen (34) deelt in een aangrijpend verhaal haar innerlijke worsteling nadat ze geld heeft weggenomen van haar dementerende oma.
Haar sterke emotionele band met haar oma dwong haar om deze stap te zetten vanwege financiële problemen, onthult ze openhartig.
Ellen, die ondanks de onherkenbaarheid toch wekelijks haar dementerende oma bezoekt, beschrijft haar dilemma.
“Ze herkent me meestal niet, maar ik bezoek haar elke week,” zegt Ellen. Ze kon haar financiële problemen niet langer negeren. “Ik heb geld van haar genomen en zie geen andere uitweg.”
Ellen rechtvaardigt de diefstal uit de verborgen geldvoorraad van haar oma, die traditioneel in een oude sok bewaard werd, door te benadrukken dat het indirect ten goede komt aan haar oma.
“Ik doe geregeld een wasje voor haar. Uiteindelijk profiteert ze er dus ook van,” probeert ze haar geweten te sussen.
Ondanks haar goede bedoelingen worstelt Ellen dagelijks met haar geweten en overweegt ze eerlijk te zijn tegen haar oma, hoewel de angst haar tegenhoudt.
Ellen heeft het moeilijk met haar gedachten: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen teruggeven.”
De financiële druk, vooral door de noodzaak van een nieuwe wasmachine, heeft haar tot deze moeilijke keuze gebracht.
“Ik had geen cent te makken, en heb dat nog steeds niet,” bekent Ellen, die moet rondkomen van een minimumloon.
Ellens verhaal werpt licht op de complexiteit van de zorg voor senioren en de vaak wanhopige situaties waarin mantelzorgers zich kunnen bevinden.
Dit dilemma onderstreept de menselijkheid en uitdagingen waarmee zorgverleners worden geconfronteerd bij de zorg voor een dierbare met dementie.
