Met de leeftijd van 32 jaar heeft Emma Flint onlangs haar verhaal gedeeld over het ontdekken van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze pas op haar 30e volledig omarmde.
In een openhartige bijdrage deelt ze haar ervaringen over de uitdagende reacties die ze ontving van vrienden en hoe dit haar leven beïnvloedde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die relatief onbekend is en fluctueert, was voor Emma lange tijd een mysterie.
De ontdekking bracht haar duidelijkheid, maar ze moest ook omgaan met moeilijke reacties uit haar omgeving. Toen Emma voor het eerst vertelde over haar abroseksualiteit, stuitte ze op onbegrip.
“Het moment van beslissen, was dat duidelijk? En is dit eigenlijk een etiket? Hoe dan ook, ik steun je,” deelt ze mee.
Alhoewel haar vrienden steun beloofden, voelden de reacties voor haar afwijzend aan. Dit leidde tot het beëindigen van vriendschappen, wat Emma aanspoorde om trouw te zijn aan haar ware zelf, zelfs als dat betekende dat bepaalde personen uit haar leven zouden verdwijnen.
Emma groeide op in de jaren negentig, waar termen zoals homo, lesbisch en hetero bekend waren, maar andere identiteiten vaak niet serieus werden genomen.
De gedachte dat seksualiteit flexibel kan zijn, was destijds zelden onderwerp van gesprek. Pas later, toen ze een post van LGBTQ+-activist Zoe Stoller op Instagram tegenkwam, ontdekte ze dat er een term was die alle individualiteit omarmde.
“abroseksualiteit, zoals beschreven door een persoon met die ervaring,”
“Er ging als het ware een lichtje branden,” herinnert Emma zich. “Eindelijk had ik een benaming voor wat ik al die tijd heb gevoeld.”
De betekenis van abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele identiteit kan fluctueren. Voor Emma betekende dit een situatie waarin haar aantrekkingskracht van dag tot dag kon verschillen, soms sterker gericht op vrouwen en dan weer op mannen.
Dit leidde tot verwarring, niet alleen binnen haar eigen gedachten, maar ook bij haar vrienden. “Vorige week zei je nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De reacties vol onbegrip zorgden ervoor dat Emma vaak onzeker was over haar identiteit, wat haar deed twijfelen aan de stabiliteit van haar gevoelens. Ze beschuldigde zichzelf ervan niet vastbesloten genoeg te zijn.
Door het ontdekken van de term abroseksualiteit kon ze zichzelf beter begrijpen en accepteren, en besefte ze dat haar gevoelens geldig waren.
Zelfs met meer acceptatie van diverse seksuele identiteiten in de samenleving, blijft er veel onbegrip bestaan rond termen zoals abroseksualiteit.
Emma vertelt dat ze vaak de vraag kreeg waarom ze niet simpelweg biseksueel kon zijn. “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet verstoort.”
Ze legt de nadruk op het feit dat haar wisselende seksuele voorkeur geen invloed heeft op haar romantische relaties. “Het gaat om de persoon, niet om hun geslacht,” verklaart ze.
Ondanks de noodzaak om herhaaldelijk haar identiteit uit te leggen en te rechtvaardigen, ervaart Emma moeilijkheden omdat niet iedereen open lijkt te staan voor andere perspectieven.
Emma blijft echter vastbesloten om haar verhaal te delen en op te komen voor zichzelf, ondanks de obstakels die ze tegenkomt, met de hoop op meer begrip en acceptatie van anderen.
Ze benadrukt het belang dat seksualiteit niet in vastomlijnde hokjes thuishoort en pleit voor respect en ruimte voor iedereen om zichzelf te uiten.
1. Ze stelt dat iedereen recht heeft op zelfexpressie.
2. Emma is vastbesloten om haar eigen stem te laten horen.
3. Ze verkiest niet om in een bepaald stramien te passen.
4. Ze wordt vaak geconfronteerd met de vraag: ‘Waarom nu dit veranderde standpunt?’
5. Dit veroorzaakt veel verwarring binnen haar sociale kring.
