Anja, een 69-jarige vrouw, woont al veertig jaar met veel plezier in haar gezellige buurt. Haar straat is altijd een fijne plek geweest, waar buren elkaar groeten en respecteren.
Maar sinds een jaar is dat gevoel veranderd. De komst van haar nieuwe buren, Cor en Ans, heeft haar woongenot flink aangetast.
Waar Anja geniet van rust en stilte, lijken haar buren daar totaal geen behoefte aan te hebben. “Er is geen dag zonder herrie,” verzucht ze.
Cor is gek op brommers en is dagelijks in de weer met het sleutelen eraan. Dit zorgt voor harde geluiden van gereedschap en ronkende motoren, soms uren achter elkaar.
Daar blijft het niet bij. Cor en Ans hebben ook twee honden, die volgens Anja continu blaffen. “Het maakt niet uit hoe laat het is, die honden zijn altijd aan het blaffen,” vertelt ze.
Alsof dat nog niet genoeg is, wordt er regelmatig harde muziek gedraaid. “Soms lijkt het alsof ik midden in een festival woon.”
Anja heeft meerdere keren geprobeerd om in gesprek te gaan met Cor en Ans. Eerst op een vriendelijke manier, door hen te vragen of het iets zachter kon.
Maar haar verzoeken vielen steeds op dove oren. “In het begin bleef ik beleefd, maar ze negeren me gewoon.”
De situatie is zelfs verslechterd. Volgens Anja worden Cor en Ans steeds vijandiger. “Als ik vanuit mijn raam boven vraag of het iets zachter kan, dan gaan ze allebei door het lint,” zegt ze.
Hun houding maakt haar bang. “Ik voel me niet meer op mijn gemak in mijn eigen huis.”
Anja weet niet goed wat ze moet doen. Klagen bij de gemeente of de politie voelt als een grote stap, maar ze ziet geen andere uitweg.
“Ik heb recht op een rustige oude dag, maar op deze manier voelt het alsof mijn huis geen thuis meer is.”
Ze hoopt dat er een oplossing komt, zodat ze weer met plezier in haar straat kan wonen. “Ik wil geen ruzie, alleen een beetje respect. Is dat nu echt te veel gevraagd?”
Anja, een 69-jarige vrouw, woont al veertig jaar met veel plezier in haar gezellige buurt. Haar straat is altijd een…
