Al jaren worstelt Linda, 23, met het grote leeftijdsverschil tussen haar en haar vader, die inmiddels 78 jaar is.
Het leeftijdsverschil heeft altijd invloed gehad op hun band, en Linda heeft hier veel gemengde gevoelens over. “Ik begrijp niet waarom hij op zo’n late leeftijd nog kinderen wilde,” deelt ze met enige frustratie.
Voor Linda is het soms moeilijk te accepteren dat haar vader kampt met ouderdomsbeperkingen, terwijl haar leeftijdsgenoten nog actieve vaders hebben.
Sinds haar jeugd heeft Linda zich anders gevoeld dan anderen. “Als ik zie dat de vaders van mijn vrienden nog energie hebben en actief zijn, voel ik soms boosheid,” vertelt ze openhartig.
Haar vader kreeg haar pas op latere leeftijd, en Linda merkt dat hij niet de energie heeft die jongere vaders vaak wel hebben.
“Ik ben jaloers op vrienden van wie de vaders nog volop plannen maken en actief in het leven staan. Mijn vader is die fase allang voorbij.”
Volgens Linda worden gevoelens van jaloezie en teleurstelling veroorzaakt door het idee dat ze iets essentieels heeft gemist.
Linda moet rekening houden met de fysieke beperkingen die de leeftijd van haar vader met zich meebrengt, terwijl haar vrienden gemakkelijk time-outs nemen of activiteiten met hun vaders ondernemen.
“Soms voelt het oneerlijk, alsof een deel van mijn jeugd aan mij voorbij is gegaan,” legt ze uit. Ondanks dat ze begrijpt dat haar vader destijds zijn eigen redenen had voor zijn keuzes, blijft Linda het gevoel hebben dat er iets ontbreekt.
Linda wordt soms bezorgd over de toekomst naast het gemis van een actieve vaderrol. “Ik besef dat de tijd die ik nog met hem heb beperkt kan zijn nu mijn eigen leeftijd vordert,” zegt ze.
De gedachte aan deze situatie maakt Linda verdrietig en brengt ook gevoelens van boosheid met zich mee. Ze vindt het moeilijk om te accepteren dat haar vader op latere leeftijd voor het vaderschap koos, wat voor haar als dochter grote gevolgen heeft.
Linda’s frustratie komt niet alleen voort uit de leeftijd van haar vader, maar ook uit de beperkingen die dit met zich meebrengt voor hun gezamenlijke activiteiten.
Door allerlei beperkingen voelt het alsof ik geen keuze heb, wat soms moeilijk is. Het belemmert spontane acties en lange uitstapjes,
Linda ervaart soms gevoelens van machteloosheid en ziet de situatie als een gemiste mogelijkheid. Het praten erover met vrienden vindt ze lastig omdat ze zich moeilijk kan öffenen.
Ze voelt zich buitengesloten wanneer anderen praten over hun ouderlijke activiteiten en ze zich daar niet bij kan aansluiten, verklaart ze.
Ze worstelt met gevoelens van schuldgevoel voor haar frustraties, proberend niet ondankbaar te lijken. Toch is er een diep verlangen naar een meer ‘normale’ band met haar vader.
Linda begint langzaam te overwegen of ze manieren kan vinden om vrede te sluiten met haar situatie, ondanks dat ze niet vaak haar gevoelens uit.
Hoewel haar vader haar nog steeds liefde en steun biedt, ondanks zijn leeftijd, blijft er bij Linda een gevoel van verlies over hoe hun band anders had kunnen zijn als hij jonger was geweest.
Met eigen woorden zegt ze dat ze hem geen onrecht wil aandoen, maar tegelijkertijd moet ze ook trouw aan zichzelf blijven. Soms voelt het als een gemis, concludeert ze.
1. Vanwege zijn hoge leeftijd moeten ze met alles rekening houden.
2. Ze voelt afgunst naar anderen die een actieve vader hebben.
3. Er is boosheid omdat ze veel leuke momenten mist.
4. Het is moeilijk te begrijpen waarom hij ervoor koos om op latere leeftijd vader te worden.
5. Als gevolg van zijn leeftijd ervaart ze veel beperkingen.
