Op een bepaald moment in ons leven hebben we waarschijnlijk allemaal meegemaakt dat iemand iets naars deed. Of het nu een onbeschofte opmerking of een duw is … dergelijke ervaringen zijn gewoon een deel van het leven.
De 6-jarige dochter van moeder Carrie Golledge, Sophia, werd gepest op school. En Sophia begon snel ernstige angst als gevolg te ontwikkelen.
Elke dag dat Sophia terugkeerde van school, huilde ze. ‘S Nachts kon ze niet slapen omdat ze de traumatische gebeurtenissen van de dag verwerkte en zich zorgen maakte over de volgende dag op school.
“Aan het einde van de zomer was het zo erg dat Sophia een paar weken niet naar school ging omdat haar ziekte zo ernstig was – ze was de hele nacht wakker en moest 20 keer per uur braken”, vertelde de moeder aan The Mirror. Uiteindelijk gaf Sophia’s hele lichaam het op – allemaal vanwege het constante pesten en lastigvallen van haar klasgenoten.
“Ze had zoveel pijn en omdat haar maagklachten zo gewelddadig waren, leidde het tot een waterinfectie en haar lichaam worstelde,” voegde de moeder eraan toe. “We hebben haar naar het ziekenhuis moeten brengen met hoge koorts die ze moeilijk konden bestrijden.”
Volgens de moeder was de schuldige in het bijzonder een klasgenoot. Het meisje, die Sophia haar ‘beste vriend’ noemde, vertelde Sophia wat ze moest doen, dicteerde wat ze wel en niet kon eten en verjaagde iedereen die met haar probeerde te spelen.
De arme zesjarige was zo gestrest door de situatie dat haar lichaam en hersenen bijna verlamd raakten. Angst en stress maakten Sophia apathisch.
Carrie ging later op Facebook om haar verhaal te vertellen en publiceerde een foto van haar dochter, waarop de 6-jarige gezien in bed ligt, broos en uitgeput.
Bij het hartverscheurende beeld schreef ze de volgende woorden. “Dit is wat pesten doet … Dit is mijn 6-jarige dochter, opgenomen in het ziekenhuis, vanwege pesten …
Dit is mijn kind met zo’n zorgzaam hart dat ondanks dat zij zo ziek is “niet wil dat iemand in de problemen komt” … Dit is mijn kind dat gestopt is met eten, zichzelf in slaap heeft gehuild, angst heeft gehad, zo ernstig dat ze meer dan 20 keer overgeeft in één nacht …
Dit is mijn kind wiens ‘beste vriend’ haar emotioneel heeft misbruikt zodat ze dacht dat het normaal was… Dit is mijn kind dat talloze dokters bezoekjes heeft afgelegd omdat zij zo ziek was van angst …
Dit is mijn kind dat werd aangepakt voor ‘het vertellen van verhalen op school’ … Dit is mijn kind dat door de ouders van de bullebak op sociale media is bespot omdat ze zo zwak zou zijn …
Dit is mijn kind, en toen de problemen met haar school werden aangepakt, kregen we te horen: “6-jarigen zijn nu eenmaal 6-jarigen” …
Dit is mijn kind, haar school heeft haar zozeer in de steek gelaten dat we naar een andere school moesten brengen…
Dit is mijn kind, en er zijn er te veel die dit doormaken … Dit is mijn kind wiens verhaal wordt verdraaid en gemanipuleerd door precies die mensen die haar moesten beschermen op haar school…
Dit is mijn kind dat niet wil dat dit met iemand anders gebeurt. Dus dit is het verhaal van mijn kind dat we delen, maar zij is een van de vele … te veel!
Help ons alsjeblieft de kracht om haar verhaal te delen. Laten we haar de steun tonen die haar school niet kon geven. ‘
