Een avondje uit eten in Amsterdam eindigde anders dan verwacht voor de 69-jarige Joop, die hier vaak van genoot.
Wat als een gezellig etentje begon, eindigde voor Joop in teleurstelling en verbazing zodra hij het restaurant binnenliep.
“Ik keek uit naar een gezellige avond,” vertelt Joop. Hij had gehoopt op een traditionele Amsterdamse maaltijd.
Voordat hij zelfs maar aan tafel zat, voelde Joop al dat er iets niet klopte. “Ik ben naar het personeel gelopen om een tafel te vragen, maar in plaats van in het Nederlands kreeg ik een vriendelijk, maar onverstaanbaar ‘Hello, how are you?’ Ik dacht dat het een grap was.”
Voor Joop, die gewend is om in zijn eigen land Nederlands te spreken, was het vreemd om in de hoofdstad niet in zijn moedertaal te kunnen communiceren. “Het voelde alsof ik in het buitenland was,” voegt hij eraan toe.
Toen hij opnieuw probeerde Nederlands te praten, begreep de jonge serveerster hem niet.
“Ze begreep me gewoon niet. Ze had geen idee wat ik zei.” Wat begon als een ongemakkelijke situatie, veranderde al snel in ergernis bij Joop omdat hij ontdekte dat het volledige personeel Engels sprak.
“Ze spraken allemaal Engels! Niet alleen zij, maar ook de andere obers. Toen ik probeerde te vragen of er iemand was die wel Nederlands sprak, werd ik weer met Engels aangesproken.”
Joop beschrijft hoe het personeel reageerde toen duidelijk werd dat hij hen niet kon verstaan. “Ze waren echt chagrijnig toen ze doorhadden dat ik ze niet kon verstaan.”
”Ze rolden met hun ogen, en een van hen zuchtte zelfs toen ik voor de derde keer probeerde uit te leggen wat ik wilde bestellen.”
Joop vond het onbegrijpelijk dat er niemand Nederlands sprak toen hij gewoon een maaltijd wilde bestellen in zijn eigen land.
“Het ergste was dat ze helemaal geen moeite deden om me te helpen, vertelde hij. “Toen ze merkten dat ik geen Engels sprak, gingen ze gewoon verder met hun werk, zonder ook maar een moment te nemen om te proberen. ”
Het was voor hem moeilijk te begrijpen, zo legde hij uit: “Maar probeer alsjeblieft me te begrijpen.”
Hij voelde zich buiten gesloten en niet gewenst: “Het leek alsof mijn aanwezigheid er niet toe deed. Het was hun regels of niks.”
Zelfs al begrijpt hij dat Amsterdam een internationale stad is die veel bezoekers trekt, blijft het voor Joop lastig om te accepteren dat in een Nederlands restaurant geen Nederlands gesproken wordt.
Zegt Joop met een frons: “Ik verwacht gewoon dat ik in Nederland Nederlands kan praten. Is dat echt te veel gevraagd? Vooral in een restaurant in onze eigen hoofdstad.”
Joop voelde zich meer teleurgesteld toen hij zag dat Engelssprekende klanten zonder problemen werden geholpen.
Zegt hij geërgerd: “Bij dat restaurant leek het alsof alleen Engelssprekenden hulp kregen. Dat vond ik erg onprettig. Ik voelde me compleet genegeerd.”
Hoewel Joop begrip heeft voor de globalisering van steden zoals Amsterdam, pijnigt het hem dat de lokale taal en cultuur lijken te verdwijnen.
Een gedachte komt op bij hem: “Waarom twee talen spreken? Engels voor de toeristen en Nederlands voor mensen zoals ik?”
Joop deelt zijn gevoel: “Het lijkt alsof Nederland steeds minder van ons wordt. We moeten ons aanpassen aan de toeristen, terwijl het vroeger andersom was.”
Na zijn ervaring verliet Joop het restaurant zonder te eten. “Ik voel me totaal niet welkom in mijn eigen stad,” deelt hij.
Zijn verhaal werpt licht op de groeiende internationalisering van steden, waar soms lijkt alsof toerisme prioriteit heeft boven de lokale bevolking.
Joop’s verhaal herinnert aan het belang van het koesteren van lokale cultuur en taal, zelfs met een groeiende internationale gemeenschap.
Joop vraagt zich af: “Waarom kan ik niet gewoon Nederlands praten als we toch in Nederland zijn?”
1. In afwachting van een gezellig avondje uit, verliep het anders dan gedacht.
2. Hij vindt het ongewoon dat dit in ons land plaatsvindt.
3. Hij voelde zich onopgemerkt en totaal onbegrepen.
4. Vanaf het moment dat hij het etablissement binnenkwam, groeide zijn irritatie…
5. Voor hem blijft het lastig te aanvaarden dat er niemand Nederlands spreekt.
