Met moeite had Truus 20.000 euro gespaard, bedoeld om haar kind te helpen een grote droom te verwezenlijken.
Truus wilde haar zoon of dochter ondersteunen bij de aankoop van een huis, iets wat voor haar van groot belang was.
Echter, een jaar later, is Truus teleurgesteld omdat de afgesproken terugbetalingen uitblijven en haar kind luxueuze vakanties maakt.
Het gespaarde geld was voor Truus geen overbodige luxe na jaren van hard werken en opofferingen.
Toen haar kind hulp nodig had voor de huisaankoop, aarzelde Truus niet omdat ze wist hoe lastig het is om een hypotheek te verkrijgen en ze haar kind een goede start wilde geven.
De afspraak was dat het geld zou worden terugbetaald, maar helaas lijkt haar dochter andere prioriteiten te hebben.
De terugbetaling van het geleende bedrag zou plaatsvinden in maandelijkse termijnen van duizend euro.
Er leek aanvankelijk geen vuiltje aan de lucht toen Truus de eerste maand keurig duizend euro ontving. Daarna echter bleef alles stil. Er kwamen geen verdere betalingen, telefoontjes of bezoekjes.
Pogingen van Truus om contact op te nemen met haar kind liepen vaak op niets uit. Ze maakte zich steeds meer zorgen. Waarom hield haar kind zich niet aan de gemaakte afspraken? Had het financiële problemen?
De schok was groot toen Truus via anderen vernam dat haar kind op vakantie ging, niet zomaar een vakantie, maar een reis van vijfduizend euro naar een exotische bestemming.
Hoe kon haar kind zo’n kostbare reis maken terwijl er nog een schuld van 19.000 euro openstond? Waarom had haar kind dit niet met haar besproken?
Voor Truus voelde het als een harde klap. Was het geld dat ze zo zorgvuldig had gespaard en uitgeleend slechts als een gift beschouwd?
Overweldigende gevoelens van desillusie hebben haar overmeesterd. Niet alleen door het nalaten van de betalingen, maar ook door de groeiende afstand tussen hen. Waar eens sprake was van een sterke band, heerst nu een ongemakkelijke stilte.
De vraag wat er fout is gegaan, blijft Truus achtervolgen. Heeft ze haar kind misschien te veel toegegeven? Is het een kwestie van ondankbaarheid? Of heeft ze ergens een vergissing begaan?
Truus staat voor een uitdagend dilemma. Zal ze haar kind aanspreken en aandringen op het hervatten van de betalingen, of zal ze zwijgen uit angst voor mogelijke repercussies?
Als dit tot een totale breuk leidt, wat dan? Wat als haar kind boos wordt en haar beticht van bemoeizucht?
Truus wil de band met haar kind behouden, maar ze kan zich niet permitteren om zomaar 20.000 euro af te schrijven. Dit bedrag vormde haar financiële reserve voor de toekomst, en nu heerst er onzekerheid over wat komen gaat.
In een situatie waarin een opvoeder zich afvraagt hoever ze moet gaan om bij te springen voor hun kind, ontstaat bij velen herkenning. Wat als deze bijstand niet erkend wordt of zelfs misbruikt?
De kern van elke verbinding is vertrouwen. Maar wat als dat vertrouwen geschonden wordt? Moet men zich houden aan vastgestelde afspraken en geld terugvorderen, of is het beter dit los te laten om de familieband te behouden?
1. Initiële afbetalingen waren in orde, maar daarop volgend bleef het uit.
2. Geen aflossingen meer van haar kant, maar wel luxueuze vakanties.
3. Geen inlossingen, enkel dure uitstapjes.
4. Truus zit in tweestrijd.
5. Geen terugbetalingen, geen bezoeken, geen gesprekken…
